Przepraszam cię...
że po niebie
płynęły wtedy latawce
za czerwoną sukienkę
za słońce co zapalało
iskry w twoich oczach
przepraszam
za mnie
za wszystkie
moje marzenia
przepraszam
© el.żukrowska
foto-net |
Może znajdziesz tu cząstkę swojej samotności? a może jej barwę? W życiu są samotności rożne - te proste i te skomplikowane... Spotkasz tu wszystko co mnie otacza - barwy życia w obcym kraju, male i duże radości..będą i smutki, bo bez nich trudno rozpoznać radość! Tyle poznanych osób i tyle historii z tym związanych....Zapraszam !
Swego czasu dwie osoby z FB bardzo ostro skrytykowały mnie za ten wiersz - bo kobieta nie powinna przepraszać. A ja nadal darzę go specjalnym sentymentem...
OdpowiedzUsuńDziękuję, że czasem mnie tu publikujesz - miło mi.
Uściski Milenko. <3
Zawsze przeprasza ta osoba, która ma w sobie ogromna glebie prawdziwych uczuć...Piękny wiersz Elu :)))..trzyma dusze w objęciach....
Usuń