jesień....

..przez potęgę wiatru 
przez błękit i róż świata 
kiedy palcami rozrywam myśli 
puszyste wyrwane ze snów 
jest czas będący urywkiem czasu 
jesienią zostają jedynie słowa 
i dźwięk pieśni utkanej w 
ciszy dnia 
tajemnica dłoni ...




Jesień to okres, gdy smutków i smętków jest więcej niż w inne pory roku....może dlatego, ze za oknem różnie i częściej deszcz płacze po oknach?...Wiem! wiem cześć osób zaprotestuje, ze jesień to barwy parku i ogrodów, to spacery wśród spadających liści..
to długie wieczory na mile rozmowy....Ja nie lubię jesieni, bo mnie przygnębia, bo wyciąga jakieś złe wspomnienia..

foto-net

Ta jesień jest jeszcze bardziej trudna, niż te ostatnie...gdy odszedł na druga stronę światła mój maż..to nie była jesień, ale tamta pierwsza jesień bez niego była okropna...przeraźliwie smutna i ciągnąca się uporczywymi strugami deszczu na oknach..Nie wiem, kto bardziej płakał? ja? czy deszcz?..
Ta jesień to moja walka z choroba, wiec tez smutki i humorki......
to jesień wyjątkowo paskudna dla mnie..

foto-net

Oczywiście, nie jest to tak, ze siedzę zamknięta w moim smutku i zniechęceniu...bo staram się jak najmniej o tym wszystkim myśleć, nie roztrząsam detali leczenia, nie rozpaczam - walczę! po prostu mam motywacje, by walczyć! Chce wygrać i wygram!..
Wokoło mnie duzo bardzo życzliwych ludzi, otrzymuje bardzo duzo wsparcia wirtualnego i realnego i zawsze mam blisko kogoś, kto ściska moje palce w swoich dłoniach ( wirtualnie czy realnie? ważne, ze jest w każdej trudnej sytuacji)...i to jest dla mnie bardzo istotne..Bardzo!....

foto-net

Jesień ... Liść ostatni już spadł. 
Jesień ... Deszcz zmył butów Twych ślad. 
Jesień idzie ku mnie przez park....