Ciebie słucham, bo uwielbiam, kiedy do mnie mówisz.
Oddzielnie mam treść, a oddzielnie samo brzmienie głosu.
Mogę czegoś nie zapamiętać, ale się nie gniewaj,
bo nie wiem, co ważniejsze — słyszeć,
czy coś ponadto z rozmowy wynosić.
Słyszę, kiedy kąpiesz się o poranku
w pierwszych blaskach dnia i w moich spojrzeniach.
Jesteś wciąż — słucham twoich kroków.
Mówisz do mnie? Tak lubię.
Niech to trwa. Tego nie zmieniaj...
Oddzielnie mam treść, a oddzielnie samo brzmienie głosu.
Mogę czegoś nie zapamiętać, ale się nie gniewaj,
bo nie wiem, co ważniejsze — słyszeć,
czy coś ponadto z rozmowy wynosić.
Słyszę, kiedy kąpiesz się o poranku
w pierwszych blaskach dnia i w moich spojrzeniach.
Jesteś wciąż — słucham twoich kroków.
Mówisz do mnie? Tak lubię.
Niech to trwa. Tego nie zmieniaj...
© Elżbieta Żukrowska 8.07.2014.
 |
| foto-Władysław Zakrzewski |
O, jak przyjemnie! I to nie pierwszy raz!. Pięknie dziękuję! ♥
OdpowiedzUsuń..takie piękne sa Twoje wiersze...dziękuję!...💚💛
Usuń