Bywa że dłonie są razem a myśli i serca daleko... Bywa że myśli i serca razem, a dłonie za górą, za rzeką... Bywa że wiatr porwie miłość na strzępy i rozniesie po świecie.
Ale bywa i tak że pogubione miłości jak liście jesienne zgarnie do siebie i w jedno miejsce zmiecie.
Wietrze bądź przyjacielem miłości i gdy tak wiejesz i wiejesz przeganiaj bóle i złości ale pozostaw nadzieję....
 |
| Jean-Pierre Augier /net |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za każdy komentarz..