..cześć większego obrazu..

Pewien młodziutki mnich spędzał wraz z pozostałymi braćmi w swoim klasztorze całe długie miesiące nad tkaniem gobelinu. 

Któregoś dnia zerwał się z oburzeniem z krzesła.
- Koniec z tym! Już więcej nie mogę! 

Każecie mi robić rzeczy bez sensu! - wykrzyknął. - Tkałem pozłocistą nitką, aż tu nagle mam zrobić supeł i obciąć ją bez powodu. Cóż za marnotrawstwo!

I poszedł sobie. Dogonił go starszy mnich i powiada:

- Synu, stój! Nie obejrzałeś gobelinu jak należy. Siedziałeś z drugiej strony i pracowałeś tylko nad jednym rodzajem ściegu.

Zawiódł młodzieniaszka przed gobelin, który już ukończono i powieszono w wielkim warsztacie, a nowicjuszowi aż zaparło dech.

 Otóż pracował nad utkaniem przepięknego obrazu Trzech Króli oddających cześć Dzieciątku Jezus, a jego złocista nić przeplatała się w świetlistej aureoli wokół główki Dzieciątka.

***
Wszyscy stanowimy część większego obrazu,
tyle, że nie widzimy w całości jego piękna.....

Piere D'Aubrigy

foto-net