Szukając odpowiedzi na pytanie jak żyć, młody człowiek zwrócił się do starca:
- Powiedz mi, jak mam płynąć rzeką życia? Co jest słuszne, a co nie?
- Bądź inny, niż wszyscy, - poradził starzec. – Zrezygnuj z płynięcia z prądem wraz z tłumem szarych i obojętnych ludzi. Płyń na przekór wszystkiemu! Życie to walka. Musisz rozbijać fale! Dążyć! Toczyć boje! Pokonywać trudności , by osiągnąć cele, zdobyć szczęście i ulepszyć świat.
Młody człowiek skinął głową i udał się do innego, wielce doświadczonego człowieka.
- Jak mam płynąc rzeką życia? – zapytał. – Czy warto sprzeciwiać się prądowi?
- Nie, - odpowiedział drugi człowiek. – To nie ma sensu. Rzeka naszego życia to tao – uniwersalna zasada kierująca wszechświatem. Jeśli jej się sprzeciwisz – wejdziesz ze wszechświatem w konflikt. Poddaj się, zanurz, płyń z prądem, a wówczas dowiesz się, co to jest jedność.
Młodzieniec podziękował za radę i spotkał się z kolejnym autorytetem.
- Powiedz mi, dobry człowieku, jak mam żyć? Czy mam płynąć pod prąd, walcząc i zwyciężając? Czy z prądem, znikając w potoku świata?
- Rzecz w tym, by nie płynąć ani z prądem, ani pod prąd. Płyń tam, dokąd potrzebujesz płynąć. Na tym polega mądrość. Twój umysł powinien być twym sterem, a dusza – żaglem.
W drodze powrotnej młody człowiek spotkał jeszcze jednego starca i postanowił również zapytać go o rzekę życia. Czyż może mu zaszkodzić dodatkowa odpowiedź?
- Powiedz mi, jak mam żyć? Płynąć z prądem? Czy pod prąd? Czy może, kierując się umysłem, płynąć tam, dokąd potrzebuję?
- Prąd? – zdziwił się starzec. – Jaki prąd?... Wybacz, nie zauważyłem żadnego prądu. Po prostu kocham pływać…
- Powiedz mi, jak mam płynąć rzeką życia? Co jest słuszne, a co nie?
- Bądź inny, niż wszyscy, - poradził starzec. – Zrezygnuj z płynięcia z prądem wraz z tłumem szarych i obojętnych ludzi. Płyń na przekór wszystkiemu! Życie to walka. Musisz rozbijać fale! Dążyć! Toczyć boje! Pokonywać trudności , by osiągnąć cele, zdobyć szczęście i ulepszyć świat.
Młody człowiek skinął głową i udał się do innego, wielce doświadczonego człowieka.
- Jak mam płynąc rzeką życia? – zapytał. – Czy warto sprzeciwiać się prądowi?
- Nie, - odpowiedział drugi człowiek. – To nie ma sensu. Rzeka naszego życia to tao – uniwersalna zasada kierująca wszechświatem. Jeśli jej się sprzeciwisz – wejdziesz ze wszechświatem w konflikt. Poddaj się, zanurz, płyń z prądem, a wówczas dowiesz się, co to jest jedność.
Młodzieniec podziękował za radę i spotkał się z kolejnym autorytetem.
- Powiedz mi, dobry człowieku, jak mam żyć? Czy mam płynąć pod prąd, walcząc i zwyciężając? Czy z prądem, znikając w potoku świata?
- Rzecz w tym, by nie płynąć ani z prądem, ani pod prąd. Płyń tam, dokąd potrzebujesz płynąć. Na tym polega mądrość. Twój umysł powinien być twym sterem, a dusza – żaglem.
W drodze powrotnej młody człowiek spotkał jeszcze jednego starca i postanowił również zapytać go o rzekę życia. Czyż może mu zaszkodzić dodatkowa odpowiedź?
- Powiedz mi, jak mam żyć? Płynąć z prądem? Czy pod prąd? Czy może, kierując się umysłem, płynąć tam, dokąd potrzebuję?
- Prąd? – zdziwił się starzec. – Jaki prąd?... Wybacz, nie zauważyłem żadnego prądu. Po prostu kocham pływać…
Po Pierwsze Ludzie/net
 |
| Obraz Tomasza Alena Kopery |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za każdy komentarz..