poniedziałek, 7 marca 2016

..przyzwyczajenie..




  Chorwacja jest piękna
  lecz trudny język ma,
  są tam palmy,cytrusy 
  i piękne błękitne morze,
  brak  znajomości języka
  żyć tu dobrze nie pomoże....


                                   .plume


foto-net





  - wiesz Mela?...najpierw musisz przyzwyczaić się do obcego języka. Idziesz ulica i słyszysz wokoło rozmowy, nawet jeśli znasz trochę język, to na początku niczego nie rozumiesz!
Ludzie mówią szybko, skrótami i często nie brzmi to zupełnie  tak jak język wyuczony, książkowy...

- to musiało być trudne na początku - mówi Mela?

- Bylo! ale po pewnym czasie zaczynasz rozumie o czym rozmawiają i to wywołuje natychmiast uśmiech..
Pamiętam taki dzień - przede mną szla para i rozmawiali o swoim wczorajszym spotkaniu, byli tacy spontaniczni - a ja byłam szczęśliwa, ze rozumiem treść usłyszanej niechcący rozmowy...

- to oznaczało, ze już osłuchałaś się z językiem? - zapytała Mela

- tak własnie było - odpowiedziałam - trudniejsza była tęsknota
Jak można przyzwyczaić się do tęsknoty?.. takiej zwyczajnej, bez upiększeń? gdy tęskni się do swojego dzieciństwa? do tego, ze tam za zakrętem w parku była taka ławeczka, na której lubiłam usiąść i czytać książkę? do tego ze ten kiosk z kwiatami to było miejsce, gdzie kupował dla mnie kwiaty mój chłopak...taka ważna młodzieńcza miłość..

- takie wspomnienia i tęsknoty towarzysza nam zawsze, niezależnie gdzie jesteśmy - Mela patrzy na mnie z uśmiechem

- Zamykam oczy, a pod powiekami przewija się nieustannie "film" moich tęsknot za czymś odległym ( w kilometrach), co pozostało tam gdzie mój rodzinny dom ( który już nie istnieje)...
 - Pamiętam tak dokładnie szkatułkę z biżuterią mojej mamy ( a mama odeszła pewnego poranka, tam gdzie są kwiatowe łąki a miłość i dobro - ogrzewają lepiej od słońca)...

foto-net

                                                                                                                                                                                                                     
Tęsknota pozostaje na zawsze, bo nie da się zapomnieć tych wszystkich lat, które już za tobą...ale uczysz się z nią żyć, bo teraz tu jest twój dom i twoje miejsce - to wybrane przez ciebie..
Tak to moje miejsce - wybrałam życie tu i jestem ogromnie zadowolona, ze mogłam to uczynić - Los dał mi taka szanse!....i dziękuję za to...
           



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję bardzo za każdy komentarz..