jesienny las...

W jesienny sen
las już zapada
cisza
ptaków gromada
tak niedawno jeszcze
krzykliwa wesoła
odleciała
tylko puszczyk
od czasu do czasu
zawoła
część drzew
pogubiła liście
na szarym mchu
zrobiło się brązowo
żółto złociście
nawet wrzosów
spod gęstej narzuty
nie widać
chociaż ich zapach
powietrze wciąż przenika
w purpurze
stoją smukłe jarzębiny
trochę korali zgubiły
ale najpiękniejsze grona
na wątłych ramionach
wznoszą do góry
sosny i świerki
nadal zielone
przędzą babiego lata
gęsto otulone
gałęziami potrząsają
igły i szyszki
zrzucają
obok grzybów
w kroplach rosy
błyszczą świetliście
uwagę przykuwają
o tej właśnie porze
kocham las
zatrzymuje czas
mnie przytula
i liście
rozbiegane myśli uspakaja
głęboko odetchnąć
w końcu pozwala.

/Jaga (JK.)/

foto-net