dłoń w dłoni tak blisko
aż strach pomyśleć o rozłące jutra
kolorów serc dotykam cicho
by szelest nie zagłuszył czasu
nie zamierzam wylewać łez
krok w krok przy tobie
z wiarą wiecznego trwania
niosę spojrzenia obrazów wielbionych
dziś skrawki bez ram
wymaluję je od nowa
dla nas
w pokorze serce dzielę na wielokroć
©Tamara Rzuchowska
 |
| foto-Alexandra Bunte-welt |
Piękne wiersze znajdujesz ..aż chce się czytać :))
OdpowiedzUsuńDziękuję Małgosiu....kocham poezje...
UsuńCzasem puste dłonie tak długo czekają...
OdpowiedzUsuńCzasem puste dłonie tak długo czekają...Tak! bardzo długo...
Usuń